بسمه تعالی
*******
حوزه علمیه اهل بیت علیهم السلام در سطوح ذیل به دو طریق
از علاقمندان « ترم بهمن »
ثبت نام به عمل می آورد :
1- دروس حوزه سطح دو = پس از گذراندن ِ سطح دو شرکت در طرح باز پذیری حوزه علمیه قم
2- حفظ کل قرآن همراه با گذرا ندن دروس آزمون کارشناسی ارشد =
(در پایان یک دوره چهار ساله - هشت ترم )
شرکت در آزمون کارشناسی ارشد
( رشته علوم قرآن و حدیث )
................................
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره های 33503804 – 33503805 تماس حاصل فرمایید
نشانی : میدان قیام – کوچه تهرانی نژاد – کوچه ناصر – پلاک 15 – حوزه علمیه اهل بیت علیهم السلام
گرد آورنده : نوشین نظری
خلاصه شماره های قبل :
مسأله فرقه سازی و تلاش برای استحاله درونی تشیع از شیوه هاییست که از صدر اسلام تا کنون ادامه داشته و یقیناً تا دوران حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه ادامه خواهد داشت .
عرفان اصیل اسلامی با تصوف تفاوت زیادی دارد . به دلیل نزدیکی برخی آموزه ها و اختلاط تاریخی متأسفانه بسیاری از مردم گمان می کنند عرفان همان تصوف است . اما بررسی تاریخ شکل گیری مؤسسان و آموزه های این جریان و موضع ائمه علیهم السلام و علمای بزرگ شیعه متوجه خواهیم شد که این جریان نه تنها یک جریان دینی نیست بلکه یکی از مهمترین فرقه های منحرف در بین امت اسلامی است .
- مهمترین اختلاف تشیع و تصوف بر سر مسأله ولایت است .
-
- در ذیل به گوشه هایی از انحرافات و بدعتهای این فرقه نعمت الهی گنابادی اشاره می نمایم
1- تجسم صورت مرشد در عبادات :
2- عُشریه
3- غُسل اسلام
4- مقام قطب : اینها قطب را امام وقت می دانند .
فرقه اهل حق:.
- اقدامات سلطان اسحق :
- بنای خاندانها
- تأسیس جمخانه به جای مسجد برای انجام امور عیادی
- روزه سه روزه
- تعیین پیر و دلیل برای خاندانها
- دستور سر سپاری ( مراسمی برای پیوستن رسمی یه فرقه اهل حق ) به رؤسای خاندانها
- دستور پرداخت نذر و نیاز
- خاندانهای اهل حق
خاندانهای اولیه
خاندانهای ثانویه
اعتقادات : - توحید : مردم اهل حق به « علی اللهی » معروف هستند و...
اما اینها علی (ع) را به عنوان ذات خدا معرفی می کنند -
تناسخ : از جمله اعتقادات اهل حق ، اعتقاد به تناسخ است .
- نماز و روزه - اهل حق نماز را قبول ندارند
- مقدسات اهل حق :الف : سبیل - ب : شیطان –
سید در دیدگاه اهل حق : در این فرقه به بزرگان آنها سید گفته می شود اما آنها سید هاشمی نیستند
و اینک ادامه مطلب
شماره 5)
الف ) علل تنوع و گسترش تصوف
1) مسافرتهای اقطاب و مشایخ صوفیه به کشورهای مختلف و تأسیس خانقاه
2) همرنگی و همراهی کردن با حکومت ها و فرهنگ های مختلف در پاره ای ار اعتقادات و مناسک بهمین جهت تصوف هم با تسنن و هم با تشیع هماهنگ است به تعبیر ملا علی گنابادی صوفی در بی حدی است
3) همکاری دولت هایی مانند صفویه
4) نقشه های استعماری از ناحیه دولت های بیگانه جهت فرقه سازی
ب) منشأ تصوف در تاریخ اسلام
1) عکس العمل فکر آریایی ایرانی در مقابل اسلام عربی بود و در حقیقت کشمکش های جنگی تبدیل به کشمکش های فکری شد . الآن علی اللهی ها که اهل حق نام دارند اصالتاً بعضی از آنها زردشتی بودند و بعضی دیگر آنها مسیحی بودند در مقابل اسلام
2) مهمترین عامل ورود اندیشه های صوفی گریرهبانیت و هندیی از جامعه های غیر اسلامی به اسلامی بود
3)ناشی از افکار فلسفی به ویژه افکار نوافلاطونی و فلسفه های جدید صوفیایی مانند عجویوی ، و افکار عرفانی آنها از گرایشهای اخلاقی و عرفانی یونانیان می باشد
ج ) رویکرد های تصوف :
1- رویکرد اجتماعی و اخلاقی ، در نتیجه ، بی بند و باری
2- رویکرد سیاسی و امینی ، در نتیجه ، ارتباط این فرقه ها با بیگانگان گرایشهای فراماسونری
3- رویکرد فقهی – حقوقی ، در نتیجه ، دیدگاه فقها و محدثان نسبت به این فرقه ها چه بوده ؟
4- رویکرد تاریخی و اعتقادی که این بستر مورد بحث است
د ) بدعتهای فقه صوفیه
1- خانقاه به عنوان ذکر و عبادات که بعد از انقلاب نامش را عوض کردند حسینیه گذاشتند
2- تأویلات قرآنی = اولین بار جنید بغدادی تصمیم به تطبیق عقاید و اعمال صوفیان با آیات و اخبار گرفت
3- اسلام گزینشی = گاهی سیاست را کنار می گذارند یعنی گزینشی از اسلام را در مقابل اسلام جامع انتخاب می کنند
4- بهره برداری استعمار از تصوف
5- هماهنگی صوفیه با جریان های طاغوتی
6- بدعتهای مالیاتی
7- پشمینه پوشی
8- کشف و شهود های شیطانی
9- اباحه گری = این گروه تسامح و اباحه گرای مشکل دیگرشان است وسماع و آواز و غنا و آسیبهای اخلاقی و انحرافات جنسی و فاصله گرفتن از شریعت از بدعتهایی است که گذاشتند .
« پایان »
ادامه بحث تصوف )
شماره 4)
خلاصه شماره های قبل :
مسأله فرقه سازی و تلاش برای استحاله درونی تشیع از شیوه هاییست که از صدر اسلام تا کنون ادامه داشته و یقیناً تا دوران حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه ادامه خواهد داشت .
عرفان اصیل اسلامی با تصوف تفاوت زیادی دارد . به دلیل نزدیکی برخی آموزه ها و اختلاط تاریخی متأسفانه بسیاری از مردم گمان می کنند عرفان همان تصوف است . اما بررسی تاریخ شکل گیری مؤسسان و آموزه های این جریان و موضع ائمه علیهم السلام و علمای بزرگ شیعه متوجه خواهیم شد که این جریان نه تنها یک جریان دینی نیست بلکه یکی از مهمترین فرقه های منحرف در بین امت اسلامی است .
- مهمترین اختلاف تشیع و تصوف بر سر مسأله ولایت است .
- تقسیم دین به سه بخش ، شریعت ، طریقت و حقیقت ، نیز یکی از بدعتهای خطر ناک صوفیه بود .
- فرقه نعمت الهی گنابادی - سلطان محمد بیچاره ( فامیل نامبرده ) گنابادی در سال 1294 این فرقه را تأسیس نمود . سخنان گزاف و انحرافات عقیدتی وی باعث شد که مرحوم آیت الله آخوند خراسانی صاحب کفایه ، وی را مرتد اعلام نماید . قطب فعلی این فرقه نور علی تابنده ، از سران گروهک لیبرال جبهه به اصطلاح ملی و از مخالفین سر سخت نظام جمهوری اسلامی می باشد .
- در ذیل به گوشه هایی از انحرافات و بدعتهای این فرقه اشاره می نمایم
1- تجسم صورت مرشد در عبادات :
2- عُشریه : اینها بر خلاف نصّ صریح قرآن به جای خمس عشریه را درست کرده اند که به قطب یا نماینده وی داده می شود
( در حالی که عشریه از احکام یهود بوده است )
3- غُسل اسلام : این غسل به تقلید از غسل تعمید مسیحیان درست شده است .
4- مقام قطب : اینها قطب را امام وقت می دانند .
و اینک ادامه مطلب :
بخش سوم : فرقه اهل حق
مقدمه
یکی از فرقه های فعال و پر جمعیت در ایران فرقه موسوم به اهل حق می باشد . اهل حق را با نامهای دیگری همچون یارسان ، یارستان ، و آئین یاری می خوانند . شیعیان اینان را با نامهائی همچون علی اللهی و شیطان پرست و .... یاد می کنند که امروزه اکثر مردم اهل حق این نامها را تهمتی بیش به مسلک خود نمی دانند .
تاریخچه :
الف : مؤسس
در اینکه این فرقه توسط چه کسی و در چه قرنی تأسیس گردیده نظریات متفاوت است اما آنچه که به عنوان نظریه صحیح می توان آن را پذیرفت این است که مؤسس فرقه اهل حق شخصی به نام سلطان اسحق فرزند شیخ عیسی برزنجه ( سنی مذهب ) است . سلطان اسحق را با نامهای دیگری همچون سلطان طریق ، شاه سلطان صهاک و... نامیده اند . او متولد کردستان عراق است . سلطان اسحق بعد از فوت پدر یا برادران خود در گیر می شود و به همین دلیل از کردستان عراق به سمت ایران فرار کرده و در روستای شیخان که هم اکنون از توابع استان کرمانشاه است سکنی می گزیند .
ب : اقدامات سلطان اسحق :
- بنای خاندانها
- تأسیس جمخانه به جای مسجد برای انجام امور عیادی
- روزه سه روزه
- تعیین پیر و دلیل برای خاندانها
- دستور سر سپاری ( مراسمی برای پیوستن رسمی یه فرقه اهل حق ) به رؤسای خاندانها
- دستور پرداخت نذر و نیاز
ج : خاندانهای اهل حق
سلطان اسحق اهل حق را تأسیس و بنای 7 خاندان را در اهل حق گذاشت . بعد از گذشت چهار خاندان دیگر هم به هفت خاندان اصلی اضافه و در زمره خاندانهای اهل حق قرار گرفت . ما خاندانهایی که توسط سلطان اسحق بنا شده اند خاندانهای اولیه و خاندانهایی که بعدها بوجود آمده اند را خاندانهای ثانویه می نامیم .
خاندانهای اولیه عبارتند از : 1- خاندان شاه ابراهیمی 2- خاندان عالی قلندری 3- خاندان یادگاری 4- خاندان خاموشی 5- خاندان میر سوری 6- خاندان مصطفایی 7- خاندان باویسی
خاندانهای ثانویه عبارتند از :
1- خاندان ذو النوری 2- خاندان مشعشعی 3- خاندان شاه حیاسی 4- خاندان حیدری
اعتقادات :
الف : توحید
گرچه مردم اهل حق به « علی اللهی » معروف هستند و برخی از خاندانها و سران آنها علی (ع) را خدا می دانند ، ولی اشکالات شیعیان به این نظر باعث گردیده است برخی از مردم اهل حق این عقیده را رد کنند و توحید را به عنوان عقیده خود معرفی کنند .
اما آنچه که در دفاتر و کتب مقدس آنها یافت می شود این استکه علی (ع) را به عنوان ذات خدا معرفی می کنند بدین معنا که ذات خدا در علی (ع) حلول نموده است .
ب : نبوت و امامت :
در کتب و دفاتر اهل حق و در افواه مردم یارستان نام پیامبران و ائمه زیاد دیده و شنیده شده است . اما به طور خلاصه می توان گفت که در اعتقادات این فرقه جز امیر مؤمنان به عنوان یکی از دوره های حلول خداوند در زمین دیگران نقش تأثیر گذاری ندارند .
ج : تناسخ :
از جمله اعتقادات اهل حق ، اعتقاد به تناسخ است . تناسخ عبارت است از انتقال نفس و روح پس از مرگ به جسمی از اجسام است و آن جسم چند چیز می تواند باشد : نبات ، حیوان و یا انسان . تناسخ از این نظر فقط تحول و انتقال را در بر دارد . 25 – عقاید استدلالی ، ص 219
اهل حق می گوید روح هر انسانی بعد از مرگش تا 1001 دون (روح ) در جسمی دیگر حلول می کند و بعد از آن جاودانه می شود . در واقع اهل حق قائل به تناسخ محدود است که منجر به انکار مستقیم معاد نمی شود .
امام رضا (ع) در جواب مأمون که سؤال از تناسخ کرده بود ، فرمودند : "هر کس قائل به تناسخ شود به خدای بزرگ کفر ورزیده و بهشت و دوزخ را انکار نموده است " 26- وسائل الشیعه ج28، ص341، ح34909 ، بحار الانوار ،ج4،ص320
د : اهل حق و فقه
- نماز و روزه
اهل حق نماز را قبول ندارند و بهانه های مختلفی برای فرار از انجام این فر یضه الهی دارن . البته برخی از خاندانهای آنها همچون مشعشعی در سالهای اخیر اعلام نموده اند که نماز را قبو ل دارند و مدعی هستند که نماز هم می خوانند .
اهل حق برای فرار از نماز جایگزینی به نام نیاز انتخاب نموده اند و معتقدند که نیاز می تواند جایگزینی برای نماز باشد . نیاز ، غذایی است که شب جمعه در جمخانه ( مکانی که اهل حق به جای مسجد در آن عبادات خود را به جا می آورند ) توزیع می گردد.
اهل حق به جای یکماه سه روز روزه می گیرند . اهل حق دو نوع روزه دارند و 1- روزه قواطاسی -2 روزه مرنوی
زمان روزه ها هم به ماه شمسی در چله زمستان کردی قرار دارد . در برخی فرقه های اهل حق در وقت افطار گوشت خروس و انار تناول می شود و برخی معتقدند که انار را نباید با چاقو برید و باید شکست .
ه – مقدسات اهل حق
الف : سبیل
یکی از مقدسات اهل حق ، گذاشتن شارب بلند است . موحد بشیری از اهل حق می گوید : برای هر فرد اهل حق واقعی ، ضروری و واجب است که به احترام دستور ، و برای شناسایی فرقه از چیدن سبیل تحت هر عنوانی خودداری نمایند . 27 شناخت رهروان عشق علی
این مشخصه اهل حق با صوفیان مشترک است از این رو عده ای به اشتباه اهل حق را جزو صوفیه می شمارند .
ب : شیطان
عده ای مردم اهل حق شیطان را مقدس می شمارند و در مقابل کسانی که شیطان را لعن کنند موضعگیری می کنند .اما عده ای دیگر شیطان را مانند شیعیان مطرود و رجیم می دانند و هیچگونه تقدسی برای آن قائل نیستند نام شیطان در ادبیات اهل حق ملک طاووس است ، از این رو در بسیاری از نقاط ایران اهل حق را شیطان پرست هم می نامند .
ج : سید در دیدگاه اهل حق
در این فرقه به بزرگان آنها سید گفته می شود اما آنها سید هاشمی نیستند بلکه به کسانی که در این فرقه سید گفته می شود که از نسل یکی از خاندانهای اهل حق باشد . 28 خاکسار و اهل حق ، ص 145
اما در برخی مناطق به اشتباه رهبران و بزرگان اهل حق را سید هاشمی می انگارند .
و : منطقه شناسی اهل حق
- اهل حق در ایران
این فرقه در استانهای کرمانشاه ، لرستان ، کردستان ، آذربایجان شرقی و غربی ، همدان ، مازندران و زنجان ساکن هستند و پس از انقلاب جمعیت زیادی از این فرقه به استان تهران کوچ کرده اند که در شهرهای رود هن و بومهن ، هشتگرد ، کرج ، شهر قدس دماوند ، شهریار ، ورامین ، پاکدشت و ..... ساکن هستند .
« گرد آورنده : نوشین نظری »
شماره 3 )
خلاصه شماره های قبل :
مسأله فرقه سازی و تلاش برای استحاله درونی تشیع از شیوه هاییست که از صدر اسلام تا کنون ادامه داشته و یقیناً تا دوران حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه ادامه خواهد داشت .
عرفان اصیل اسلامی با تصوف تفاوت زیادی دارد . به دلیل نزدیکی برخی آموزه ها و اختلاط تاریخی متأسفانه بسیاری از مردم گمان می کنند عرفان همان تصوف است . اما بررسی تاریخ شکل گیری مؤسسان و آموزه های این جریان و موضع ائمه علیهم السلام و علمای بزرگ شیعه متوجه خواهیم شد که این جریان نه تنها یک جریان دینی نیست بلکه یکی از مهمترین فرقه های منحرف در بین امت اسلامی است .
ولایت : مهمترین اختلاف تشیع و تصوف بر سر مسأله ولایت است .
در فصلنامه عرفان ایران متعلق به فرقه گنابادی از فرقه های صوفیه آمده است که اعتقاد به وجود امام به عنوان قطب عالم امکان با مفهوم قطب در تصوف تقریباً یکسان است .
همانطور که درخت پیوند خورده تمام میوه هایش شیرین است محبت به قطب هر زمان بیعت با او و اتصال قلبی با مراد سبب می شود هر عملی که از مرید سر زند حسنه نوشته شود .
« شریعت ، طریقت و حقیقت »
تقسیم دین به سه بخش ، شریعت ، طریقت و حقیقت ، نیز یکی از بدعتهای خطر ناک صوفیه بود . آنها ادعا کردند که یک صوفی ابتدا ملزم به انجام دستورات شرع است که شریعت نام دارد . بعد از آن که وارد سیر و سلوک فرقه ای شد و با قطب یا نماینده ی او بیعت کرد وارد طریقت شده است و در طریقت ، محور و مدار ، دستورات شرع نیست ، بلکه این قطب است که نقش شارع را بازی می کند .
شماره ۳ )
بخش دوم: فرقه نعمت الهی گنابادی
سلطان محمد بیچاره ( فامیل نامبرده ) گنابادی در سال 1294 این فرقه را تأسیس نمود . سخنان گزاف و انحرافات عقیدتی وی باعث شد که مرحوم آیت الله آخوند خراسانی صاحب کفایه ، وی را مرتد اعلام نماید که در سال 1327 هجری قمری توسط عده ای از شیعیان در بیدخت گناباد به قتل رسید وقطبیت در خاندان وی موروثی شد . قطب فعلی این فرقه نور علی تابنده ، از سران گروهک لیبرال جبهه به اصطلاح ملی و از مخالفین سر سخت نظام جمهوری اسلامی می باشد . در ذیل به گوشه هایی از انحرافات و بدعتهای این فرقه اشاره می نمایم
1- تجسم صورت مرشد در عبادات :
یکی از بدعتهای این فرقه در نظر گرفتن صورت قطب ( مرشد ) در عبادت است . و حال آن که در عبادات تقرب به خدا شرط است و حتی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نیز در مورد خود یا اهل بیت علیه السلام چنین دستوری نداده اند .
ملا علی گنابادی پسر مؤسس این فرقه و یکی از اقطاب آنها می گوید : مقلد ناچار است در وقت عمل مطاع ( مرشد ) را در نظر آورد.11= صالحیه چاپ دوم - ص 334 - حقیقت ص 598
پدر وی سلطان محمد گنابادی می گوید :
اگر صورت مرشد ظاهری را خیال در نظر نداشته باشد صورت هواهای نفسانس که بت تراشی نفس اند هیچ وقت از نظر او نرود . 12 = سعادت نامه – ص 10-12
و میرزا زین العابدین شیروانی مست علیشاه از اقطاب سلسله اینها می گوید : در این حال باید که سالک در مجامع و احوال و افعال و اقوال از مراقبت صورت مرشد غافل نگردد . در هنگام ذکر و ورد و طاعت و خدمت ، از وجه شیخ خود زایل نگردد. 13 = ریاض السیاحة – ص 371
2- عُشریه :
اینها بر خلاف نصّ صریح قرآن به جای خمس عشریه را درست کرده اند که به قطب یا نماینده وی داده می شود ( در حالی که عشریه از احکام یهود بوده است )
ملا سلطان گنابادی می گوید : یک عشر از ارباح مکاسب و زراعات داده شود مغنی از زکوة زکوی و از خمس خواهد بود . 14 = نابغه علم و عرفان – چاپ تابان –ص204
3- غُسل اسلام :
یکی دیگر از بدعتهای این فرقه غسل اسلام است که باید شخص قبل از تشرف غسل اسلام کند . این غسل به تقلید از غسل تعمید مسیحیان درست شده است . ضمناً این توهینی به دیگر مسلمین است چون معنای آن این است که شخص تا قبل از صوفی شدن مسلمان نبوده است .
4- مقام قطب :
اینها قطب را امام وقت می دانند . هر چند در ظاهر سعی می کنند نشان دهند ائمه شیعه صلوات الله علیهم را قبول دارند ولی در آثار افکار رهبرانشان مسأله طور دیگری است .
ملا سلطان گنالبادی در مورد مقام قطب ( در وفت تشرف و بیعت ) می گوید :
« طالب و مرید اراده حضور نماید چنین داند که به خدمت پادشاه مقتدری می رود و به بخشش او امیدوار باشد که به یک آن دو عالم را بی سبب به او بخشد و خیال را مشغول صورت شیخ دارد » 15.
15= سلطان محمد گنابادی سعادت نامه – ص162- انتشارات حقیقت 1383
و بعد اضافه می کند :
« چون وارد حضور گردد در کمال عجز و فروتنی که شیوه نیازمندان است صورت بر خاک مذلت گذارد و به شکرانه این نعمت سجده بجای آورد » . 16=همان مدرک – ص163
در کمال تعجب ثمره ارسال و انزال کتب آسمانی را اقتدا و بیعت با قطب می داند و می گوید :
« مقصود از خلقت تو این طاعت و اقتداست بلکه می گویی ارسال رسل و انزال کتب و زحمت انبیاء و مشقت اولیاء از برای ارادت و اقتداست » . 17= همان مدرک ص 138
و ضمن ادعای ولایت مطلقه برای اقطاب می نویسد :
« صاحب ولایت مطلقه را الله توان گفت با این نظر و این لحاظ که فانی است در جهت غیب بینی و علی توان گفت به آن اعتبار که مضاف به کثرات است و مستولی بر کل است و رب توان گفت که تربیت کل موکول با اوست خالق توان گفت به اعتبار اینکه خالقیت حق تعالی بواسطه آن ظهور می یابد »
18= سلطان محمد گنابادی ولایت نامه – ص11 – انتشارات حقیقت 1383
وی در حکم قطبیت فرزندش با کپی برداری از ماجرای غدیر می گوید :
« پوشیده نماند که هر یک از اولیاء عظام را در زمان حیات و بعد از ممات خلفا و نواب لازم که رشته دعوت منقطع نشود که در بقاع ارض و در جمله زمان حکم یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک ..... جاری باشد ، لذا این ضعیف سلطان محمد نور چشم خود ملا علی را خلیفه خود قرار دادم و چون اشاره غیبیه شده بود تأخیر را روا نداشتم » 19 - ملا علی گنابادی ، صالحیه ، ص346،انتشاراتدانشگاه تهران، چاپ دوم1346.
امروزه این فرقه به عنوان یکی از مخالفین سر سخت نظام جمهوری اسلامی در حال فعالیت است و تا کنون به دلیل فعالیتهای غیر قانونی آنان در شهرهای قم ، بروجرد و اصفهان با نظام ، وارد درگیری شده اند.
نماینده این فرقه در اروپا ، دکتر آزمایش ، از فعالان جدی علیه جمهوری اسلامی است که در مجامع مهم اروپایی به سخنرانی علیه نظام می پردازد.
گرد آورنده : نوشین نظری
......ادامه دارد
شماره 2- ( گرد آورنده:نوشین نظری)
خلاصه شماره 1- مقدمه : مسأله فرقه سازی و تلاش برای استحاله درونی تشیع از شیوه هاییست که از صدر اسلام تا کنون ادامه داشته و یقیناً تا دوران حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه ادامه خواهد داشت .
عرفان اصیل اسلامی با تصوف تفاوت زیادی دارد . به دلیل نزدیکی برخی آموزه ها و اختلاط تاریخی متأسفانه بسیاری از مردم گمان می کنند عرفان همان تصوف است . اما با بررسی تاریخ شکل گیری مؤسسان و آموزه های این جریان و موضع ائمه و علمای بزرگ شیعه متوجه خواهیم شد که این جریان نه تنها یک جریان دینی نیست بلکه یکی از مهمترین فرقه های منحرف در بین امت اسلامی است .
از زمان پیدایش این جریان انحرافی ، علمای بزرگ شیعه همیشه با آنها مقابله نموده اند .
و اینک ادامه مطلب :
ولایت : مهمترین اختلاف تشیع و تصوف بر سر مسأله ولایت است . در ولایت صوفیانه رهبر صوفیه یه عنوان امام ، قطب ، خلیفة الله و انسان کامل مطرح است . امروزه در آثار بسیاری از فرقه ها ی صوفیه مطلب زیادی در ادعای امامت و ولایت مشاهده می شود :
در فصلنامه عرفان ایران متعلق به فرقه گنابادی از فرقه های صوفیه آمده است که اعتقاد به وجود امام به عنوان قطب عالم امکان با مفهوم قطب در تصوف تقریباً یکسان است .
4 - فصلنامه عرفان ایران – ش 7 – ص 33
و بعد می نویسد : قطب و امام هر دو مظهر یک حقیقت و دارای یک معنا و اشاره به یک شخص است .
5 - فصلنامه عرفان ایران – ش 7 – ص 34
در کتاب صالحیه فرقه صوفیه گنابادی در مورد یکی از اقطاب ( رهبران ) این فرقه آمده است که : ولایتی که در تصوف سخن از آن به میان می آید همان ولایت الهی است . نور الله است که حضرت آدم در زمانی مظهر ظهور آن بود و امروز اقطاب این سلسله مظهر ظهور آنند . از این رو حاج علی گنابادی ( قطب فرقه ) سلسله اجازات خود را به حضرت آدم و از ایشان به خداوند می رساند .
6 – صالحیه – ص 350
همانطور که درخت پیوند خورده تمام میوه هایش شیرین است محبت به قطب هر زمان بیعت با او و اتصال قلبی با مراد سبب می شود هر عملی که از مرید سر زند حسنه نوشته شود .
7 – بشاره المؤمنین – ص24
در وصف قطب فراماسون و فراری فرقه ذهبیه در یکی از آثار فرقه که توسط شیخ فرقه در تهران نوشته شده آمده است که :
رکن رکین و بلد امین ، وارث اقطاب الولایة و الهدایة مروج الشریعة الغراء المصطفوی و قائد الطریقة البیضاء المرتضوی ، کهف الابدال و الوتاد الزمان ، قطب الاولیاء الکاملین ، ابو الوقت مولانا الاعظم ، استاد دکتر حاج عبد الحمید گنجویان متعنا الله بقائه و ارواحنا فداه و افاض الله و علی جمیع المسلمین انوار هدایته ولایته
8- مقدمه کتاب « مکاتیب عبدالله » ، انتشارات خانقاه احمدی
« شریعت ، طریقت و حقیقت »
تقسیم دین به سه بخش ، شرعت ، طریقت و حقیقت نیز یکی از بدعتهای خطر ناک صوفیه بود . آنها ادعا کردند که یک صوفی ابتدا ملزم به انجام دستورات شرع است که شریعت نام دارد . بعد از آن که وارد سیر و سلوک فرقه ای شد و با قطب یا نماینده ی او بیعت کرد وارد طریقت شده است و در طریقت ، محور و مدار ، دستورات شرع نیست ، بلکه این قطب است که نقش شارع را بازی می کند .
پس از سیر مراحل طریقت صوفی به حقیقت رسیده و دیگر نیازی به انحام اعمال شرع ندارد .
در همین زمینه عین القضات همدانی در تمهیدات معتقد است که صوفی در طریقت پوست می اندازد و چون به حقیقت رسید دیگر آن قالب اولیه را ندارد .
لذا می گوید : از نظر صوفیه حکم شریعت تا آنجا است که قالب و بشریت بر جای باشد که حکم خطاب و تکلیف و حکم خطاب بر خیزد ، کفر و ایمان بر قالب تعلق دارد .
آن کس که « تبدل الارض غیر الارض » او را کشف شده باشد که زمین همان زمین نیست . قلم امر و تکلیف از او بر داشته شود که « لیس علی الخراب خراج ، بر زمین خرابه مالیاتی نیست » 9 – تمهیدات – ص350
عارف ومفسربزرگ معاصر علامه طباطبایی رحمت الله علیه در مورد صوفیه می فرمایند :
صوفیه برای سیر و سلوک ، آداب و رسوم خاصی را که در شریعت وجود نداشت ، به وجود آوردند و راه های جدیدی را پیوسته به آن افزودند و شرع را کنار گذاشتند . تا این که به جایی رسیدند که شریعت را در یک طرف دیگر قرار دادند و در محرمات غوطه ور شدند و واجبات را ترک کردند و در نهایت به تکدی گری و استعمال بنگ و افیون روی آوردند . این حالت تصوف است که مقام فنا نامیده می شود .
(10- المیزان ج5- ص282)
ادامه دارد .......
« باسمه تعالی »
شماره 1- ( گرد آورنده : نوشین نظری )
صوفیگری
مقدمه : مسأله فرقه سازی و تلاش برای استحاله درونی تشیع از شیوه هاییست که از صدر اسلام تا کنون ادامه داشته و یقیناً تا دوران حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنا فداه ادامه خواهد داشت . در دوران حاضرنیز که به برکت انقلاب اسلامی ایران دوران رشد و اقتدار تشیع است این هجمه ها کسترش بیشتری یافته است و مانند همه اعصار گذشته وظیفه خواص شیعه مبارزه با این گونه انحرافات می باشد . در این نوشته به صورت مختصر یکی از این جریانات را بررسی می کنیم .
«آشنایی اجمالی با صوفی گری»
عرفان اصیل اسلامی با تصوف تفاوت زیادی دارد . به دلیل نزدیکی برخی آموزه ها و اختلاط تاریخی متأسفانه بسیاری از مردم گمان می کنند عرفان همان تصوف است . اما بررسی تاریخ شکل گیری مؤسسان و آموزه های این جریان و موضع ائمه و علمای بزرگ شیعه متوجه خواهیم شد که این جریان نه تنها یک جریان دینی نیست بلکه یکی از مهمترین فرقه های منحرف در بین امت اسلامی است .
قال الرضا علیه السلام : من ذکر عنده الصوفیه و لم ینکر هم بلسانه و قلبه فلیس منا و من انکر هم فکانما جاهد الکفار بین یدی رسول الله .
امام رضا علیه السلام می فرمایند : هر کس نزد او از صوفیه سخنی به میان آید و با زبان و دل آنها را انکار نکند از ما نیست . و هر کس ایشان را انکار کند مانند این است که در حضور رسول الله (ص) با کفار جهاد نموده است 1. ( حدیقة الشیعه – ص564) )
دومین فتنه بزرگ پس از ماجرای سقیفه در امت اسلامی ، توطئه جانشینی شخصیتهای ساختگی برای هدایت خلق بود .
این جریان که با زهد بازیهای حسن بصری شروع شد توسط شخصی به نام ابو هاشم کوفی (صوفی) رسماً به عنوان جریان تصوف راه اندازی شد . از همان ابتدا به دلیل مغایرت تفکر این جریان با اسلام ، اهل بیت علیه السلام به مخالفت با ایشان پرداختند .
امام صادق علیه السلام در مورد اولین صوفی ( مخترع تصوف یعنی ابو هاشم کوفی ) می فرمایند : انه کان فاسد العقیده جداً ، و هو الذی ابتدع مذهباً یقال له التصوف ، و جعله مفراً لعقیدته الخبیثه .
یعنی همانا او ( ابو هاشم ) فساد جدی عقیدتی دارد او کسی است که مذهبی را بدعت گذاشت که تصوف نامیده شد و آن را محل فراری برای عقیده خود قرار داد . 2 - ( اثنی عشریه – ص 22)
این جریان کم کم برای خود آدابی بنا نهاد . و هر روز بدعتی تازه وارد دین مبین اسلام نمود . در قرن چهارم هجری توسط یکی از حاکمان مسیحی در رمله ی شام ، اولین خانقاه برای صوفیان ساخته شد . اکثر سران تصوف تا قرن 11 هجری از اهل سنت بوده اند .
خواجه عبد الله انصاری می گوید : از بین دو هزار صوفی که تا کنون دیده ام ، دو تن ایشان بر مذهب روافض ( شیعه ) بوده اند . 3 – نفحات الانس – ص60
از زمان پیدایش این جریان انحرافی ، علمای بزرگ شیعه همیشه با آنها مقابله نموده اند . و در اکثر علمای بزرگ نقد های زیادی بر ایشان می توان دید .
.... ادامه دارد .........