( شراب طهور )

(  شراب طهور ) 

 السلام علیک یا فاطمه الزهرا سلام الله علیها

   متن  پیاده شده از نوار سخنرانی - فاطمه اثنی عشری 

می فرمایند: بعضی ها ایمان سپرند ،بعضی ها سپر ایما ن هستند.   

ایمان سپرها آنهایی هستند که ایمان را جلوی چهره ی خودشان گرفته اند و پشتش هر کاری دلشان می خواهد انجام می دهند  

یعنی: ظاهرِ ایمانی دارند، ولی رفتارشان کفر آمیز و معصیت کارانه است واگرانتقادی هم بشنوند فوری ایمانشان را به رخ مردم می کشند که ما چنین و چنان هستیم  

 وکسانی که سپر ایمان هستند حاضرند هر کاری بکنند که خدشه ای به ایمان وارد نشود؛ گناه نمی کنند که آبروی ایمان نرود،و تن به هر راهی و هر کاری نمی دهند؛ هر راهی که مغایرو مخالف با ایمان باشد انجام نمی دهند و برای دفاع از ایمان تا آخرین قطره ی خونشان را هم بذل و بخشش می کنند؛ اینها کسانی هستند که روح ایمان در اینها د میده شده است وروح ایمان راپذیرفته اند 

اینها هستند که به خاطر جان فشانی و ایثاری که برای ایمان کرده اند روح رحمانی راهم از پیامبرصلّی الله علیه وآله وسلّم هدیه می گیرند اینها هستند که از برزخ معاف می شوند اینها هستند که در مقام شهید از دنیا می روند و با شهدا محشور می شوند. 

خوب حالا ما جزء کدام یک از اینها هستیم ؟ایمان سپریم یا سپر ایمان ؟  

 این را دیگر به هیچ کس نگویید این یک رازی است بین ما و خدا ،   

خدا به ستاریتش آبروی ما را حفظ کرده یعنی خدا پرده دری نکرده وآبروی ما را پیش همه نمی برد و رسوا نمی کند به خاطر این است که به ما مهلت می دهد چون ما هنوز خیال خودمان را راحت نکردیم که بگوییم ایمان نمی خواهیم و می خواهیم برویم و کافر شویم! 

نکته : انسان این ظرفیت را دارد که از مرتبه ی روح حیوانی فراتر برود، ظرف در یافت روح انسانی راهم دارد.،مؤمن که بشود روح ایمانی را قبول می کند و با رسیدن به مرتبه ی نبوت روح رحمانی را دریافت می کند. 

لذ اخداوند که می فرماید: 

 واَن لَوِستقَامواعلی الطریقة لاَسقینَاهم مآءًغدقاً (جن) اگر بتوانید دراین راه ؛  

دراین راه وَاَمّامن خافَ مقامَ رَبِّهِ وَنَهَی اَلنَّفسَ عَنِ اَلهَوَی (النازعات)اگر بتوانید استقامت کنید 

اگر قدم به راه بگذارید ونشکنید اگر پایتان سُر نخورد اگر از نیمه راه برنگردید بتوانید استقامت بکنید  

 خدا می فرماید:لاَسقینَاهم من خودم ساقی شان می شوم واز آن شراب طهور، خودم می نوشانمشان نه در آخرت ،در همین دنیا ،  

امام  صادق علیه السّلام درتفسیر این آیه می فرماید: خداساقی می شودتاازعلوم ما اهل بیت به آنها بنوشاند وبچشاند . 

خوب اگر کسی ببیند با استقامت می تواند سیراب بشود آیا با جرعه ی اوّل می گوید مرا بس است؟ یا اینکه جامِ پی درپی می طلبد؟    

علم اوّل را که گرفت  دوّمی را می طلبد  دوّمی را گرفت سوّمی را می طلبد  ومی داند که اوّلی را که گرفت ،دوّمی را به او نمی دهند مگر با استقامت بیشتر، دوّمی راکه داده اند سوّمی را نمی دهند ، 

مگر  با استقامت وبا مجاهدهت، و با دوام وقوام بیشتر .