حوزه علمیه اهل بیت علیهم السلام

ویژه طلاب خواهران ( شرق تهران - میدان قیام - ( ۰۹۳۹۳۹۵۳۱۴۳ ) - ( غرب تهران - شهرک قدس )

حوزه علمیه اهل بیت علیهم السلام

ویژه طلاب خواهران ( شرق تهران - میدان قیام - ( ۰۹۳۹۳۹۵۳۱۴۳ ) - ( غرب تهران - شهرک قدس )

بیانیه حوزه اهل بیت علیهم السلام به مناسبت 9 دی

                                                                                                                                                                                                                                                                              

بیانیه حوزه اهل بیت علیهم السلام  به مناسبت 9 دی

روزهای سال به خودی خود هیچ ویژگی خاصی ندارد بلکه این حوادث و اتفاقات خلق شده  در این روز هاست که به هر یک از آنها هویت شخصی داده است و آن روز را از دیگر روزها متمایز کرده است .

نهم دی نیز از این قاعده مستثنی نیست . این روز هر چند سیل ویرانگر یک روزه برای جریان فتنه بود اما بدون زمینه و سابقه نبود ، حوادثی اتفاق افتاد که 9 دی را بوجود آورد .

این خونی که ازسال 1342  تا کنون به پای انقلاب ریخته شد ، خون اشتیاق و شور حسینی بود که این همه سال در رگهای مردم دمیده شد با این خون به دنیا آمدند و شیر ولایت و عشق ابا عبدالله نوشیدند و در این کانون رشد کردند و بالیدند و به محض اهانت به پرچم ابا عبدالله در روز عاشورا این خونها جوشید که فتنه گران شمشیر ها یی را که برای نابودی این انقلاب کشیده بودند غلاف کردند و لحن صحبتشان عوض شد و فهمیدند که با یک شخص یا ولی ّ فقیه یا با گروهی به نام بسیج طرف نیستند .

باید این عزت و سربلندی را شکر کنیم که ما هم یک قطره از این در یاییم و چون با این در یاییم  - هر چند که قطره باشیم و در آن هضم شدیم – باز هم در یاییم .

شناسنامه ما را در طومار عشاق نوشتند  " و منهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر "  (احزاب )

ما گروه منتظرانی هستیم که منتظر یک اشاره ایم ، آن جا که باید سکوت کنیم ، سکوت و آن جا که باید قریاد کنیم ، فریاد میزنیم ، پشت سر ولی ّ هستیم نه کنارش ، و نه روبرویش ، نگاه به او می کنیم و آرامش او به ما آرامش می دهد .    

اذان - شماره 5 ) آخرین شماره

 بسمه تعالی

 نوار سخنرانی  پیاده شده - فاطمه اثنی عشری  

اذان -  شماره 5 ) آخرین شماره

خلاصه شماره های قبل )

شریعت ما پویاست با شریعت های دیگر فرقش در این است که آنها شریعتشان مرده است و روحی ندارند

اما شریعت ما خاصیتش حیات گرفتن است

  امیرالمومنین(ع)می فرماید:

بین دنیا و آخرت یک رابطه ای که هست این است که، رابطه ی  اینها معکوس است.

 ابناءدنیا به پیری نرسیده پیر می شوند و به ثمر نرسیده پژمرده می شوند.

اما  ابناءآخرت به پیری که می رسند جوان می شوند، هرچه پیشترمی روند پر نشاط ترهستند. شاداب ترهستند چرا؟

 نماز است که زمینه است، ستون است بستر است اگر به نماز موفق شدی امید اینکه در پرتو نماز به فلاح و سعادت ابدی برسی هست چون فلاح فی نفسه مطلوبیت ذاتی دارد.

(( پس وقت نمـاز شد میـقات))

و ملاقات برای همین است که حیات در آن است لباس نمازگزار هم که می شود لباس احرام، این لباس هم باید لباسی پاک باشد ،طیب باشد، ساتر باشد؛ مباح باشد و بعد وقتی که این لباس را، می پوشی حواست باشد که عیوب و عورات شما را می پوشاند.

 خدایی که عورات شما را در این لحظه ی وصل و ملاقات امر کرده که پرده پوشی کند؛ به ظاهر، بدانید لباسی فراتر و ورای این لباس، برعیوب پنهان شماانداخته است

لذا سر نماز مبادا یک وقت باخودت بگوئی، من روسیاه بی چاره ی پر گناه غافل جاهل جامانده ی وامانده ی ...

چطوری بروم در خانه حیِّ قیوم ازلی ابدی سرمدی پاک و طیب ...

می گوید همین لباس را که تنت کردی باید به شما این آرامش را بدهد او که بر عورات ظاهری شماامر کرد که بپوشانید .او خود لباسی از نور بر عورات و پنهانی شما پوشانده.

و اینک ادامه مطلب ...

شماره 5)

 مکان نمازگذار؟

مکان نمازگذار هم همان:

 سکوی پرواز است.

 همان صخره ی  معراج است آنجایی است که شما درش می خواهید به نماز بایستید. وقتی حیَّ علی الصلوة گفته می شودو با تکبیرةالاحرام که هر دو دست را تا محاذی گوش بالا می آورید کانَّهُ دو بال گشوده اید و می خواهید بپرید؛ از فراز صخره، صخره ی  معراج نماز به منزله ی  بُراق شماست و شما هم که راکب این بُراقید و بر صخره ی معراجیه هم ایستاده اید؛ آن مکان است منتها می گویند:

 وقتی می خواهید بروید سر سجاده ی خودت تو مکان نمازت این خیلی زیباست

 در آداب وضو دیدید می گویند حالا وضو می گیرید وقتی آب را دیدی چه بگویید...دستت را توی آب شستید چه بگویید آب به صورتت زدی به دست راستت زدی به سر کشیدی به پا کشیدی بعد می فرمایند: حالا آهسته آهسته سه بار سوره قدر را بخوان آهسته برو که تا وقتی رسیدنت سوره قدر سه بار طول بکشد

 بعد بر مصلی که می ایستی حواست باشد بر مکان رفیعی ایستاده ای اینجا با حضور باخضوع با خشوع وارد شوید؛ در مصباح الشریعه امام صادق (ع)است، مسجد هر جای عظیم الشأنی است که شما وارد می شوید می فرماید :

زمانی که به درب مسجد رسیدی، توجه داشته باش که بر پادشاهی بزرگ وارد می شوی ،که جز پای پاکان به بساطش نمی رسد و جز صدیقین را  ِاذن مجالست نمی دهد.

 پس بترس از قدم نهادن به بساط خدمتش، آن چنان که از سلطان می ترسی، که اگر لحظه ای غفلت کنی در خطری بزرگ خواهی افتاد.

بلکه انشاءالله هم ظرفش را بگیری و هم برایت پرده اش را بالا بزنند، این خیلی قشنگ تر است.که هم ظرفش را بهت بدهند هم یک گوشه حجاب از رخ بیندازند

 لذا می فرمایند:

بنگر که نامت در چه دیوانی ثبت است اگر شیرینی مناجاتش را در کامت ا حساس کردی، و از سخن گفتن با او لذت بردی واز پیمانه ی  رحمت و کرامتش شراب خدمت نوشیدی بدان که صلاحیت خدمت او را یافته اید.

 پس داخل شو که تو را ِاذن داده اند

 حالا اگر نچشیدی چه؟ داخل نشوید!؟ (لا تقربوا الصلوة و انتم سکاری)  مست شراب اغوائیم پس نماز نخوانیم؟

 هر وقت این شراب از سرمان افتاد در بساط خدمتش برویم ؟ نه

یکی میلش می کشد چلوکباب برایش، می گذارند.

یکی را فرینی برایش درست میکنند.

 یکی را یک ذره آب آبگوشت می دهند می گویند فعلاً این را بچش، تا گوارشت راه بیفتد تا بعداً به شما می دهیم.

شنیده اید که شخصی رفت خدمت پیامبر (ص) می بیند پیامبر(ص) با یکی حرف می زند ولی باورود ش پیامبر (ص)حرف را عوض می کند.

 این شخص اعتراض می کند می گوید یا رسول الله(ص)ما غریبه بودیم؟ حضرت می فرماید:

( العسل یضر بالرضیع ) عسل برای شیرخوار کشنده است فهمیدید چه شد؟ یعنی: به شیرخواره اگر عسل بدهید می میرد.

 بعضی ازماهم  شیرخواره ایم، عیبی ندارد.

 شما چه آن وقتی که نماز می خوانید یا  دعا می کنید یا به زیارتی می رویدیااینکه به کربلا می روید هرجا که می روید روزی تان را بر ندارید دنبال خودتان ببرید غذا با خودتان نبرید، سفره پهن نکنید ،که طعام و مائده ی  خودتان را سر سفره بگذارید.!!!

 بنشینیدو بگذارید ارباب برایتان سفره پهن کندهر جوری دلش خواست ازتان پذیرایی کند؛ببینید چه چیزی توی ظرفتان می گذارند چه چیزی توی سفره تان می گذارند اگر بنا باشد بگویید می روم این قدر رکعت نماز می خوانم این قدر دعا می خوانم این قدر قران می خوانم؛ غذای خودت را برداشتی بردید.

 ما دریکی از سفرها مداح نداشتیم بعضی ها می گفتند چرا ما مداح نداریم ،من خدا را شکر کردم که مداح نداریم به خاطر اینکه مداح ها سفره پهن می کنند برای آدم، ولی بگذار سفره را خود ارباب برایتان پهن کند روضه را خودشان برایتان بخوانند.

بعد هم حالاکه رفتید،غذایتان را هم با هم مقایسه نکنید بگویید لقمه او چرب تر بود مال من کمتر بود، نه؛خاطرتان جمع باشد آنها می دانند که کِی و چطورازشما پذیرایی کنند، بعضی ها را به دامنشان می ریزند ،بعضی ها را به حسابشان می گذارند، هر دو پُرو پیمان است فکر نکنید کم می شود زیاد می شود؛ نمی شود تعیین کرد خداوکیلی نمی شودتعین کرد.

 این سفرها، سفر صمٌی بُکمی است این سفرها سفر خَموشی است سفر مَحــــو است یعنی:

 نخواه کسی ارتزاقت کند محوِ محو باش سکوتِ سکوت.

 بگذار یک خورده گوشت هم بشنود.

 یک چیزهایی دیگری را بشنود  از این صداهای عادی زیاد شنیدید.

 بگذار یک خورده هم یک صداهای دیگری بشنوید

 بگذار یک خورده هم یک چیزهای دیگری ببینید، کم گیر می آید ولی وقتی گیر آمد، فراوانِ فراوان برکت می کند.

 خدا ان شاءالله قسمت همه بکند منتها توفیق شکرش را هم بده یعنی سر آخر چانه نزنید بگویید  چه بود سهم ما چه شد ؟

 انشاءالله خداوندسبحان شکرنعمات باالاخص نعمت ایمان وفهم معارف  بالاخص معرفت اسلام وقران به همه ما عنایت بفرماید،ومحبت خودش واولیائش را آناً فآناً دردل ما بیشتر بگرداندوما را در جذبه این محبت به مقام وصل محبوب باعزت وسر بلندی نائل بفرماید ،خدایا به حقیقت قران بین ما وقران آنی جدایی نینداز،

خدایابه حقیقت قران اولاد وذریه ی ما راصدقة جاریه برای اسلام واِعتلای کلمة الله و قران قرار بده.

پروردگارافرزندان مارا و خود مارا باصلحاءِ از عُبّادت محشور بفرما ، آمیـــــــــــــــــــــــــــــن    - غـــــــفـــــــــــــــرالله لنـاولکــــــــم. 

پایان