اول ذیحجه ، روزازدواج امام علی علیه السلام
با حضرت فاطمه سلام الله علیها
"لولم یخلق علی لم یکن لفاطمة کفو (هر گاه علی آفریده نمی شد، کسی که لایق همسری فاطمه باشد وجود نداشت.) "
نخستین روز از آخرین ماه سال قمری، سالروز پیوندی آسمانی است که دیگر هیچ گاه مانند آن در تاریخ تکرار نشد. علی علیهالسلام ، پیشوای پارسایان با فاطمه علیهاالسلام ، برترین بانوی جهان پیمان عشق بست و خدا، والاترین فرستاده خویش را بر این پیمان گواه گرفت. برکت این ازدواج، عمری به گستردگی آفتاب دارد؛ همچنان که یاد و نام آن در تاریخ برای همیشه ماندگار گردید. اول ذیحجه، روزی مبارک برای همه نوگامانی است که دل به زندگی فاطمی علیهاالسلام دادهاند تا شادی خود را با خاطره همیشه روشن آن روز مبارک، پیوند زنند
....و
و یکی از لطایف این واقعه آن که: چون سیّدةُالنساء از چهارصد درم صِداق که بهایِ درع بود واقف شد، به حضرت رسالت گفت: بَنات (دختران) همهی مردم را صداق، درهم و دینار باشد و دختر تو را هم از این جنس صداق بُوَد. پس فرق چه باشد؟ از حق تعالی درخواست فرمای که صداقِ مرا شفاعتِ امتِ تو گرداند. آن سرور مسألت نمود، فی الفور به اجابت رسید و قطعهی حریری جبریل آورد، دو سطری در وی مکتوب بود. مضمونش آن که: حق تعالیِ مهر فاطمهی زهرا را شفاعتِ امتِ عاصیِ پدر بزرگوارِ او گردانید.
گویند: سیّدةالنساء رقعه را به تبرّکی نگاه میداشت تا به آخر عمر و چون وقت ارتحال سیّدةالنساء [رسید] وصیت فرمود که: این نامه را با من در قبر دفن کنید که چون فردا برخیزم، حجّت خویش گردانیده، امتِ عاصیِ پدر خود را به شفاعت رسانم.